لویانگ
لوئویانگ (نام باستانی--ژن شون، ژی بو، لو یی، لو جینگ، جینگ لو، شن دو، لو چنگ) به دلیل وجود دو رودخانه یی و لو در قلمرو آن، یی لو نامیده می شود. لوئویانگ، در استان هنان مرکز چین، به افتخار موقعیت آن در شمال رودخانه لوهه - شاخه ای از رودخانه زرد، نامگذاری شده است. در چین باستان، چنین مکانی یا مکانی در پای جنوبی یک کوه، یانگ (به معنای سمت آفتابی در مقابل یین) در نظر گرفته می شد. به این ترتیب لویانگ
نامگذاری شد. این یکی از اولین شهرهای ملی تاریخی و فرهنگی اعلام شده توسط شورای دولتی، یکی از چهار پایتخت باستانی چین و یک شهر فرهنگی جهانی است.
لوئویانگ سابقه بیش از 5000 سال تمدن، 4000 سال شهرسازی و 1500 سال سرمایه‌سازی دارد. سیزده سلسله، از جمله سلسله شیا، سلسله شانگ، سلسله ژو غربی، سلسله ژو شرقی، سلسله هان شرقی، سلسله کائو وی، سلسله جین غربی، سلسله وی شمالی، سلسله سوئی، سلسله تانگ، سلسله وو ژو، سلسله لیانگ بعدی، بعداً تانگ سلسله و بعداً سلسله جین، پایتخت های خود را در لویانگ تأسیس کردند که به عنوان پایتخت باستانی سیزده سلسله شناخته می شود.
لویانگ در دشت های مرکزی، قلمرو کوه ها و رودخانه ها، در غرب کوه های کینلینگ ، در سراسر گذرگاه هانگو ، دشت شانشی گوانژونگ ، شرق کوه های سونگشان ، شمال کوه های تای هانگ و رودخانه زرد، در جنوب واقع شده است. کوه های فویو ضرب المثلی هست که"لویانگ توسط رودخانه ها و کوه ها احاطه شده است و وضعیت بهتر از جهان است"لویانگ ، شناخته شده به عنوان"مرکز جهان،"یکی از زادگاه تمدن چین و ملت چین، یکی از نقاط آغاز شرقی جاده ابریشم و مرکز مرکزی کانال بزرگ سلسله سویی است. لوئویانگ به دلیل گل صد تومانی و بسیاری از آثار تاریخی و فرهنگی مانند غارهای لانگمن و معبد اسب سفید معروف است و به"شهر امپراتوری هزاره، شهر گل صد تومانی."
از سلسله شیا تا سلسله تانگ، از سایت ارلیتو تا مکان پایتخت دوره سوئی تانگ، لوئویانگ، هزاران سال پایتخت بوده است. لویانگ
اولین بار در سلسله شیا
(سایت ارلیتو
) ساخته شد و زادگاه اصلی تمدن چین و ملت چین است. پنج مکان پایتخت در امتداد رودخانه لو، یعنی سایت ارلیتو، سایت پایتخت سلسله شانگ، سایت پایتخت سلسله ژو شرقی، مکان پایتخت دوره هان وی، لوئویانگ، و سوئی- دوره تانگ پایتخت لویانگ
، در جهان نادر است. لوئویانگ به عنوان مهد تمدن رودخانه زرد، زادگاه فرهنگ هلو، مختصات شهرهای شرق باستان و خانه معنوی فرهنگ سنتی چین، دارای میراث فرهنگی ملموس و ناملموس بی نظیری است. 43 یگان حفاظت از آثار فرهنگی کشور با بیش از 400000 قطعه بقاع در این مجموعه وجود دارد. لویانگ زادگاه فرهنگ هلو، بنیاد کنفوسیوس، خاستگاه تائوئیسم، اولین انتقال بودیسم، شکل گیری متافیزیک، و خاستگاه نئوکنفوسیوسیسم است، جایی که انواع ایده های فرهنگی در کنار هم وجود دارند.
هتو لووسلیو معروف به"جد همه کلاسیک ها"، منبع و هسته تمدن چینی است و فرهنگ او لو است که توسط"هتو لووسلیو"، ریشه اجدادی و منبع فرهنگی همه مردم چین در داخل و خارج از کشور است. لویانگ همچنین ریشه فرهنگی و تبار اجدادی مردم چین در سراسر جهان است. لوئویانگ خانه اجدادی 100 میلیون نفر از مردم هاکا در سراسر جهان و خاستگاه 70 درصد از قبیله های چین است. این نه تنها سرچشمه تمدن چین است، بلکه منبع تشعشع تمدن نیز هست. ;
لویانگ به عنوان نقطه شروع شرقی جاده ابریشم و مرکز کانال بزرگ سوئی تانگ، شش بار در بین شهرهای بزرگ جهان قرار گرفته است. در حال حاضر، 5 نقطه منظره در سطح 5A، 12 نقطه منظره در سطح 4A و 16 نقطه منظره در سطح 3A وجود دارد. نقاط دیدنی زیادی با جذابیت مناظر شمالی و جنوبی وجود دارد، مانند منطقه گردشگری منظره رودخانه زرد شیائولانگدی ، کوه پارک زمین‌شناسی جهانی دمی ، پارک ملی جنگلی کوه بایون ،"اولین غار در شمال"——غار جیگوان، کوه لائوجون،"شهر آب شمال"—— چونگدوگو، لانگ یووان، کوه تیانچی، کوه زیتای، شنلینگژای و غیره. چهار پارک جنگلی بزرگ در داخل و اطراف شهر وجود دارد، از جمله کوه ژوشان، کوه لانگمن، شیائولانگدی و کاخ شانگ کینگ، و همچنین پارک ویرانه های شهر سوئی تانگ. .
گل صد تومانی لویانگ برای اولین بار در سلسله سوئی کاشته شد، در سلسله تانگ شکوفا شد و در سلسله سونگ رتبه اول را کسب کرد. با قدمتی بیش از 1500 سال، 9 سیستم رنگی، 10 نوع گل و بیش از 1200 گونه تشکیل داده است. زیبا، ظریف، باشکوه و معطر است. لویانگ نامگذاری شده است"پایتخت گل صد تومانی چین".
