برای تقویت بیشتر DRI برای فولادسازی، می توان آن را از طریق ذوب به آهن خام یا فلز داغ تبدیل کرد. فرآیندهای موجود در صنعت وجود دارد که از انرژی الکتریکی در کوره هایی مانند کوره های قوس زیر آب برای تبدیل DRI به فلز داغ استفاده می کند. فرآیند ذوب DRI جدید هوا محصولات از احتراق اکسی سوخت به جای نیروی الکتریکی برای انجام این ذوب استفاده می کند. شکل 4 یک نمودار فرآیند (در انتظار ثبت اختراع) را ارائه می دهد.

مزایای شارژ DRI داغ که از راکتور شفت خارج می شود، به خوبی مستند شده است، یعنی افزایش بهره وری و کاهش مصرف برق. تعداد کمی از کارخانه‌های DRI در جهان دارای راه‌اندازی ایده‌آل با یک EAF در پایین دست کارخانه DRI هستند، جایی که DRI خارج شده از کوره شفت می‌تواند به صورت گرم به EAF شارژ شود.

آهن کاهش یافته مستقیم (DRI ) پس از آهن خام یا فلز داغ تولید شده در کوره بلند، دومین منبع بادوام ترین آهن بکر مورد استفاده در فولادسازی است. DRI با احیای مستقیم سنگ آهن با استفاده از مونوکسید کربن و هیدروژن تولید می شود. راکتورهای محوری مبتنی بر گاز طبیعی معمولاً در آمریکای شمالی و جنوبی برای تولید DRI استفاده می‌شوند در حالی که DRI مبتنی بر زغال سنگ در بازارهای آسیایی رایج است. عرضه ارزان گاز طبیعی در ایالات متحده، DRI را به منبع جذابی از آهن برای فولادسازان تبدیل کرده است.